پرسشنامه های شهروندی و سالهای طولانی انتظار از برای جواب

از برای چاپ این مقاله در نشریه خود  پرسشنامه های شهروندی  و سالهای طولانی انتظار از برای جواب مهدی شمس یکبار دیگر به همت تنی چند از افراد کامیونیتی، یکی از مشکلاتی که بسیاری از افراد جامعه ما چند سالی میباشد که با آن گریبانگیر میباشند، علنی شده و به نظر میاید که میتواند ابعاد گسترده ای به خود بگیرد. در پی تغییرات اساسی در جهت سازمان دهی و بهبود قوانین مهاجرت که در سالهای اخیر توسط جیسن کنی وزیر سابق شهروندی و مهاجرت بوقوع پیوسته، چه بسا کسانی میباشند که میبایست تاوان خلاف کاریهای تعداد معدودی را بپردازند. در نتیجه تقاضای شهروندی که در سابق در حدود یکسال ونیم به طول میکشیده بعد از این تغییرات در بیشتر موارد به پنج الی شش سال تاخیر پیدا میکند. خانم نسترن ادیب راد و همسرش از کسانی میباشند که در گیر این مسئله بوده و تصمیم میگیرند که با علنی کردن مشکل خود که مشکل بسیاری از افراد دیگرایرانی و غیر ایرانی میباشد، با این مسئله بصورت جمعی برخورد نمایند. از این رو با بوجود آوردن صفحه ای در فیس بوک و تماس با بسیاری از گروه ها و افراد مختلف، جلسه ای را در روز سه شنبه سی ام جولای در سیویک سنتر نورت یورک در ساعت هفت بعد از ظهر تدارک می بینند. بعد از مشکل بسته شدن حسابهای بانکی تعدادی از ایرانیان، این اولین باریست که باز می دیدیم تعدادی در حدود صد نفر که در میان آنان از شهروندان غیر ایرانی نیز دیده میشد به دور هم جمع شده و در باره یک موضوع مشترک هم صدا شده اند. آریانا، دختر نسترن که خود مشاور امور مهاجرتی بوده به همراه وکیل کانادائی که او در دفتر ایشان مشغول به همکاری میباشد سمت مجری و مترجم جلسه را به عهده داشت. در رابطه با این موضوع جناب وکیل در باره دو مورد خلاف سازمان داده شده که در مونترال و هالیفکس بوده توضیح کوتاهی میدهد. این دو مورد شامل بیش از هزار و دویست نفر میگردد که توانسته اند به صورت خلاف به شهروندی کانادا در بیایند که هم اکنون مورد بررسی مجدد بوده و شهروندی بسیاری از آنان باطل شده است. توضیح داده میشود که پرسشنامه پنج صفحه ای اطلاعات مربوط به زمان و محل اقامت متقاضی شهروندی همانی میباشد که در سابق هم بوده است. تنها فرقی که به میان آمده اولا زمان بررسی این پرسشنامه میباشد که در سابق یکسال و نیم بوده و هم اکنون به پنج الی شش سال هم میرسد. ثانیا نسبت به سابق تعداد بیشتری از متفاضیان شهروندی آنرا دریافت مینمایند. دلایل و نحوه تشخیص و انتخاب افرادی که این پرسشنامه ها را دریافت میکنند به هیچ وجه روشن نبوده و مسئولین اداره مهاجرت در باره آنها توضیحی نمیدهند. واضح است که کوچکترین اشکال، ابهام و تناقض میتواند از دلایل اولیه و اصلی دریافت این پرسشنامه باشد. به نظر میاید که برای افراد ملیت های خاصی این اتفاق بیشتر می افتد. سئوالی که پیش می آید اینست که در قبال این مسئله چه باید کرد. درست است که تعدادی خلاف انجام داده اند ولی این نمیتواند باعث آن گردد که هزاران نفر نتیجه آن را پس دهند. جناب وکیل همچنان اضافه میکند که به نظر میرسد این یک مسئله سیاسی بوده و دولت محافظه کار سعی مینماید که شهروند شدن مهاجران را که بیشتر به لیبرالها تمایل دارند را به تعویق بیاندازد. یکی از راههای مبارزه تدارک همین گردهمائی ها میباشد که میتواند همراه با کامیونیتی های دیگر انجام پذیرد. یکی از راههای دیگر مراجعه به دادگاههای فدرال میباشد که حداقل یکسال به طول خواهد کشید و نتیجه اش هم قابل پیش بینی نمی باشد. میشود از طریق دادگاه خواست که چرا موردی که میبایست یکسال و نیم طول بکشد اینقدر طولانی میشود و چه دلایلی وجود دارد که بعضی ها این پرسشنامه را دریافت و بعضی دیگر دریافت نمی کنند. بهر حال با رفتن به دادگاه مطمئنن دولت متوجه میگردد که بسیاری از افراد نسبت به این اشکال اعتراض داشته و عکس العمل نشان داده اند. چه بسا که این حرکت به رسانه ها هم کشیده شده و تاثیرات خود را خواهد داشت و باعث تغییرات در قوانین، نحوه رسیدگی به در خواست ها و شاید هم باعث آن گردد که این دولت دیگر انتخاب نگردد. در قسمت سئوال و جواب تعدادی از افراد حاضر از مورد های شخصی خود صحبت میکنند که یکی از آنان دانشجوئی میباشد که به اتفاق چهار فرد خانواده اش در سال 2006 به کانادا آمده، دو سال در دبیرستان و چهار سال در دانشگاه تحصیل کرده و دوسال و نیم پیش پرسشنامه مورد نظر را دریافت کرده و هنوز در انتظار میباشد. موردی دیگری عنوان میشود که از سال 2004 در کانادا مقیم بوده و دو سال قبل درست  بعد از آنکه تست شهروندی را میگذراند پرسشنامه به او داده میشود. این شخص دو ماه قبل که با اداره مهاجرت تماس میگیرد به او میگویند که هنوز حتی یک نگاه هم به پرونده اش نیاندخته اند. در ضمن زمان چهل و پنج روزی که از برای تهیه تمام مدارک لازم در نظر گرفته شده مطرح گردید که به نظر بسیاری از افراد بسیار کوتاه مینمود.  همچنین سئوالاتی در رابطه با شکایت های فردی، گروهی و مخارج آن میشود که در مجموع مبلغ هفتصد و پنجاه الی هزار دلار از برای هر نفر در صورت اقدام گروهی برای  پنجاه نفر و یا پنج هزار دلار برای اقدام فردی تخمین زده میشود. گروهی از حاضرین تمایل داشتند با پیوستن به یکدیگر و کامیونیتی های دیگر، از جمله گروهی که در مونترال از طریق آنلاین شروع به هماهنگی کرده و در صفحه فیس بوک خود بیش از 1700 لایک دارد این حرکت را به مبارزه ای اجتماعی تبدیل کرده که نه فقط مسئله شخصی شان حل شود بلکه باعث آن گردد که قوانین کلا تغییر کرده و یا نحوه بر خورد دولت تغییر کند. همچنین بار دیگر همان صدای همیشگی که فقط در زمان هائی خاص که با مشکلی برخورد میکنیم بگوش رسید. که اگر جامعه ما متحد تر و سازمان داده تر مییود میدانستیم که در این زمانهای حساس چگونه و از چه راهی با مشکلات برخورد کنیم. باشد که اینبار به گونه ای دیگر برخورد کرده و نتیجه اش غیراز آنی باشد که در جریان بسته شدن حسابها از آنمان گشت. لازم و بجاست که اگر شما هم از آنهائی هستید که با این مسئله درگیر میباشید، از طریق لایک زدن در صفحه فیس بوکی که از برای این منظور تهیه شده به جمع پیوسته و از برای احقاق حق خود و انجام وظیفه شهروندی اقدام نمائید. در پایان صورتی از ایمیل ها تهیه شد و قرار بر آن گردید که حاضرین با هم در تماس بوده و شروع به اقدامات جمعی نمایند. ضبط صوتی و تصویری این گردهمائی تهیه شده و میتوان از طریق سایت همبستگی به آن دسترسی داشت. به نقل از سایت همبستگی
	Complete Video Coming Soon
	Video (1) Conclusion